West-Vlaams actieplan voor Landbouw, Voeding en Visserij

Landbouw, tuinbouw, visserij: het zijn strategische sectoren, net zoals de energie- of de defensie-industrie. Ze garanderen onafhankelijkheid en zorgen dat we als land en samenleving onze eigen keuzes kunnen blijven maken. “Hun strijd is dus onze strijd”, zegt Open Vld-vicevoorzitter en Vlaams lijsttrekker Jasper Pillen. “Dezelfde strijd ook van hun collega-ondernemers uit andere sectoren: ruimte om te ondernemen, minder administratie en verhoogde rendabiliteit.” Onderaan deze pagina kunnen jullie het integrale landbouwplan vinden.

West-Vlaanderen heeft recht van spreken: het is dé landbouwprovincie bij uitstek, 3/4e van de oppervlakte is bestemd voor landbouwdoeleinden, 1/3e van de Vlaamse landbouwbedrijven boert in onze provincie en 8 op de 10 van alle Belgische landbouwmachines wordt hier ontworpen en vervaardigd. De landbouw en West-Vlaanderen: ze zijn onmisbaar voor dit land.

Al verzwakte de aandacht in de Wetstraat. “Vlaanderen heeft een succesvol, intensief landbouwmodel dat toelaat om op een kleine oppervlakte in een sterk verstedelijkte, ruimtelijk versnipperde regio veel te produceren. Maar we botsen op ecologische, economische en sociale grenzen. Ermee ophouden is geen oplossing, geen optie. Het landbouwmodel en vooral de wetgeving bijsturen wel.”

De eerste stappen tot bijsturen zijn gezet. “Het verstikkende stikstofdossier kreeg opnieuw ruimte bij het aantreden van minister Rutten: de totale rechtsonzekerheid is van de baan. Een volgende Vlaamse Regering moet dat werk afronden en kiezen voor een gemoderniseerd stikstofkader van uitstoot in plaats van neerslag”, duidt Pillen. “Ook de natuurherstelwet met bijnaam stikstof XXL werd door liberale premier Alexander De Croo tegengehouden en komt wat ons betreft niét meer terug in de huidige, bedreigende vorm.”

Die beleidskeuzes hebben de nodige, spreekwoordelijke ruimte geboden. Maar er is ook werkelijk nood aan ‘ruimte’, zegt Van Quickenborne: “Een overheid die georganiseerd landbouwgronden opkoopt en uit de markt haalt, doet niks anders dan de markt verstoren. De overheid moet daarmee ophouden. Eén minister kan niet als een keizer gaan opleggen wanneer boeren mogen boeren en wanneer niet. Dan verword je tot een regelmier in plaats van een minister en wordt landbouw onmogelijk, terwijl de prijzen in de supermarkten ontsporen.”

Een landbouwbedrijf is een langetermijnproject, er moet dus perspectief zijn voor de landbouwers van morgen die weldra de fakkel overnemen. De volledige vrijstelling van schenkbelasting en de verminderde erfbelasting voor overdrachten van familiale ondernemingen zijn cruciaal voor de landbouwsector. “Bijna de helft van het aantal vrijstellingen van schenkbelasting situeert zich in de landbouwsector, voor de verlaagde erfbelasting is dat aandeel ongeveer één derde. Die regelingen moeten daarom onverminderd behouden blijven. De overdracht naar en de voorzetting door de volgende generatie moet kunnen tegen minimale kosten. We stellen daarom een verdere lastenverlaging voor: een halvering van de registratierechten bij de verkoop, de schenking of bij het erven voor de eigenaar die binnen de 2 jaar na de overdracht zijn gronden langdurig verpacht of de nog lopende pachtovereenkomsten onverkort behoudt voor actieve landbouwers.

Bijkomende zekerheid en toekomstperspectief leiden tot investeringen en innovatie. “Innovatie gebeurt binnen de sector, een overheid moet dat in dergelijke cruciale sectoren ook ondersteunen: door zelf een innovatief, duurzaam waterbeleid te voeren voor onze kleigronden, maar ook via landbouwpraktijkcentra én fiscaal. Zo bestaan vandaag al voordelen voor Onderzoek en Ontwikkeling. De administratie errond moet eenvoudiger, de toekenning moet zéker zijn en vooral: de bestaande voordelen moeten behouden worden en kunnen voor ons niet ter discussie staan. Dit land is meer dan onze traditionele bier- en chocoladecultuur: het is een innovatieve kenniseconomie. Oók en zeker binnen de landbouw. Tal van West-Vlaamse bedrijven zijn daar dagdagelijks het beste bewijs van.”

Het succesvolle, liberale beleid van de franse president Macron verscherpt de uitdagingen. “De concurrentie met de buurlanden is scherp. Als er verwerkende fabrieken in Noord-Frankrijk komen zal op de termijn ook de productie van bijvoorbeeld groenten en aardappelen hier onder druk komen te staan, bijvoorbeeld in Ardooie of Wervik. Vele bedrijven overwegen te verhuizen, België mag die strijd niet staken, maar moet die integendeel versterken en tegelijk pleiten voor faire regels op Europees niveau.”

Klik hier voor het integrale West-Vlaams actieplan.